onder een plastic zeiltje in de regen, met teveel Vodka bij een zielig kampvuurtje,
besloot ik maandag alleen verder te rijden naar het zuiden.
Voor ik vertrok sprak een engelsman me aan;
In Engeland we call these Lancia’s “a poor man’s Porche”.
Op advies van Huib, om mezelf eens wat vaker dom voor te doen,
deed ik alsof ik hem niet begreep en reed weg.
Na Parijs werd de oliedruk wat minder en besloot ik even te peilen.
Onder mijn motorkap, ergens naast het luchtfilter
vond ik Huibs kruiskopschroevedraaier terug.
Huib had hierover natuurlijk al gebeld,
hij belt wel vaker als hij denkt dat er iets verdwenen is uit de schuur.
Dit keer was het terecht.
Ik was dolblij blij met een extra stuk gereedschap want naast 3 liter olie,
een kleine doppenset, potjes Olvarit peutervoeding voor noodgevallen,
7 flessen Vodka, een doorregen tent, vuile was en een lege gasbrander,
was ik niet echt practisch ingesteld op een verre trip.
Vol moed ben ik daarna nog 600 kilometer zuidwaarts gereden
om ergens in Zuid Frankrijk te belanden waar het altijd mooi weer is.
Huib, je platte schroevedraaier heb ik nog niet gevonden.
De motor loopt fantastisch, ik geniet.
Tot nu toe , na 1100 km, geen olie hoeven bijvullen.
4e versnelling blijkt alleen nu wel erg verrot.
Kus Chris
