International Lancia Forums

Ik hoorde juist dat er in het Financieel Dagblad een artikel gestaan zou hebben dat het tegenwoordig je van het is om bij de Aldi te winkelen zo dat je geld over houdt om een Fulvia uit 1968 te kopen.

Ik kan me er iets bij voorstellen, maar het verhaal kwam toch wat verward over. Heeft iemand het uitgeknipt en bewaard?

Ik wist dat je bij de Aldi kunt besparen, maar zoveel... dan moet je minstens een gezin met 10 kinderen hebben, wil je er een Fulvia aan over houden.

Wat houdt je tegen Bob?

Huib, dat kan de Prijs van de Fulvia zijn, en met 10 kinderen hou je bijna geen tijd over om aan je Lancia'tje te werken...

..ik heb trouwens wel eens een Fulvia gezien met twee kinderstoeltjes achterin..... stond niet fout "smile"

Jaja, het staat er echt, FD van 27 februari (maar nu ben ik weer vertwijfeld, val ik als goedverdienende vrijgezel met m'n tweede serie buiten de boot? en ik eet ook al geen becel pro activ, moet ik m'n ziel op een ander manier balsemen?):

Nieuwe luxe als balsem voor gestreste ziel

Recessie of niet, consumenten spenderen kapitalen aan luxe. Tegelijkertijd winnen prijsvechters terrein. Een schisma dat een strategische keuze verlangt.

In de trendy hotelbar 'Off the Record' tegenover het Witte Huis in Washington DC kost een glas Heineken Export tegenwoordig $ 5,75. Voor de helft van de prijs kun je ook een gekoeld lokaal pilsje krijgen.

Wat ligt er meer voor de hand dan het dure exportbier in deze tijden van economische teruggang en baanonzekerheid te verruilen voor een Schlitz of Hamm's?

Niets blijkt minder waar. De verkopen van Heineken-import in de VS groeien (in dollars gemeten) nog altijd met zo'n 5%. 'Tegelijkertijd winnen ook de goedkope bieren terrein', constateerde Heinekens bierbaas Thony Ruys afgelopen donderdag.

Hoe dat kan? 'Er is sprake van een toenemende polarisatie in alle categorieën, of het nu om auto's, voedsel of elektrische tandenborstels. Private label groeit, maar ook de luxecategorie. Dat gaat ten koste van het middensegment', constateert Emile Gostelie van het strategisch adviesbureau Boston Consulting Group in Baarn.

De voorbeelden liggen voor het oprapen. Discounters maken een snelle opmars door in Nederland en tegelijkertijd gaan de verkopen van prijzige kant-en-klaarmaaltijden (euro 5 voor een bord vol voorverpakte chili con carne) als een sneltrein. Groothandel Wessanen ziet zelfs een groeimarkt voor exclusieve lekkernijen als exotische maaltijden.

Consumenten gedragen zich extreem. Op de laatste Nederlandse miljonairsbeurs werd in drie dagen euro 250 mln omgezet. Goedverdienende vrijgezellen kopen kleding in tweedehandswinkels, maar besteden wel handenvol geld aan het onderhoud van hun Lancia Fulvia Rally uit 1968 (eerste serie).

De aanschaf van de nieuwe zitbank wordt opnieuw een jaartje uitgesteld, maar tegelijkertijd wordt wel een trendy fornuis van Boretti met zes pitten en een geventileerde gasoven gekocht voor euro 1700. 'Koken was vroeger een noodzakelijkheid. Tegenwoordig is het een keuze' , vertelt Gostelie. 'Het is een emotionele zaak. Die dure oven staat voor jezelf en je vrienden of geliefden verwennen.'

Nog een voorbeeld. Philips heeft in de Verenigde Staten een succesverhaal met zijn elektrische tandenborstel. Deze Sonicare is vier keer zo duur als de concurrentie, maar het heeft ondanks de recessie in twee jaar tijd wel een marktaandeel van 54% veroverd.

'Die tandenborstel appelleert aan gezondheid en mooi zijn en daarom wil iedereen er een hebben. De boodschappen worden bij een discounter gedaan om zo'n apparaat te kunnen kopen. Dankzij de prijsvechters is er geld voor luxe-uitgaven', zegt Gostelie.

Deze nieuwe luxe is ongevoelig voor conjunctuurstemmingen en ook niet voorbehouden aan een kleine bovenlaag. Het koopgedrag gaat dwars door sociale lagen. Uit een door BCG in de VS gehouden brede steekproef blijkt dat 50% van de ondervraagden aangeeft te allen tijde geld vrij te maken voor luxe-producten. De prijs is voor hen nauwelijks een factor.

'Wat je ziet is dat consumenten steeds meer belang hechten aan de emotionele betekenis van een merkproduct. Vooral werkende vrouwen zijn als kapitaalkrachtige doelgroep gevoelig voor de nieuwe luxe. Overigens is imago niet voldoende. Het product moet ook superieur van kwaliteit zijn en zowel technisch als functioneel iets extra's bieden. Becel Pro Activ is aanzienlijk duurder dan gewone margarine, maar heeft een wetenschappelijk bewezen claim dat het bijdraagt aan de gezondheid. Daarom stijgt de omzet van dit product, terwijl de margarinemarkt al jaren krimpt.'

De behoefte aan verwennerij vloeit voort uit twee trends. Ankers zoals de kerkgemeenschap, de politieke partij of de vereniging zijn weggevallen en het individualisme is daarom steeds belangrijker geworden. Het gaat er niet meer om waar je geboren bent, maar wat je koopt.

Tegelijkertijd is er een toenemende wens naar producten die 'voor je zorgen en je een goed gevoel geven.' Die wens gaat heel ver. De Amerikaanse bouwvakker en golffanaat Jake spaarde een jaar om de Rolls Royce onder de golfclubs (Callaway's van $ 3000 ) te kunnen kopen. 'Ze geven me het gevoel dat ik rijk ben. Je kunt het grootste bedrijf in de wereld leiden, maar je kunt geen betere golfclubs kopen dan deze. En als ik je dan van de baan speel, voel ik me gelijkwaardig, ook al verdien jij een veelvoud van mijn salaris', vertelde Jake aan een consultant van de Amerikaanse tak van BCG.

Deze nieuwe luxe lijkt een soort van drug, want temidden van alle welvaart blijken consumenten niet erg gelukkig. 'Zestig procent van het Amerikaanse panel geeft aan veel te hard te werken en zich gestrest te voelen. Vier vijfde zegt niet gelukkig te zijn in de relatie', citeert Gostelie uit het boek van zijn collega's Michael Silverstein en Neil Fiske die de hang naar nieuwe luxe de term'trading up' hebben meegegeven. 'Daarom is men bereid veel geld te steken in producten met emotionele waarde.'

Dat kan heel ver gaan. Dure snacks voor de geliefde huisdieren bijvoorbeeld. Voor Gostelie is niet de vraag of maar wanneer er exclusieve mineraalwatertjes voor hond en kat op de markt verschijnen.

BCG onderscheidt drie categorieën van nieuwe luxe. Er zijn de betaalbare superpremiums zoals Diesel-spijkerbroeken, Dove-shampoo, Vifit-zuivel of de Senseo-koffiemachine. Deze groep groeit met gemiddeld 10% per jaar.

Er zijn de oude luxemerken die een steeds breder publiek voor zich probeert te winnen. 'Mercedes of BMW komen daarom met kleinere modellen.' En ten slotte is er de 'mass prestige'. 'Boretti-fornuizen zijn een goed voorbeeld. Nespresso ambieert dat imago ook met zijn koffiemachines. Daarom hebben ze onlangs een winkel in de PC Hooftstraat geopend.'

Fabrikanten en retailers zullen moeten kiezen. Ofwel zorgen dat je de met afstand de goedkoopste bent ofwel iets bedenken waardoor je producten begeerd worden. Dat vereist echte innovaties. 'In het midden ben je vandaag de dag niet meer veilig. Je zult kleur moeten bekennen', zegt Gostelie.

De innovatie in nieuwe luxe komt nogal eens van een complete buitenstaander komen. 'Die Calloway golfclubs zijn bijvoorbeeld ontwikkeld door een ingenieur Jay Calloway die niet in de business zat. Zijn spullen zijn vijf keer zo duur, maar inmiddels heeft het merk wel de helft van de Amerikaanse markt in handen.'

Couwenbergh@fd.nl

O, ik zie het al, het geldt niet voor studenten met een tweede serie, pff, gelukkig maar... dan hoef ik nog niet per se naar de Aldi en naar tweedehandswinkels.

Olivier,

leuk verhaal (welke business zit je?.... financieel??)
Uit ervaring kan ik je vertellen dat het onderhoud van een Fulvia 1e serie niet altijd veel hoeft te kosten. Tuurlijk zijn er soms 'tegenvallers' zoals vernieuwen van remmen, remleiding, klauwen en de hele mikmak daaromheen, tenminste als je het in 1 keer goed wilt doen.
Daar ligt het probleem volgens mij. Er zijn nog mensen die snel en goedkoop hun Fulvia willen laten maken. Dat betekent vaak dat je dezelfde reparatie volgend jaar weer kunt doen. Dat loopt dan wel in de papieren.
Ik probeer zoveel mogelijk zelf te doen, laat me bijstaan door een gepensioneerd Lancia dealer met het hart op de goede plaats. Wat we doen doen we in 1 keer goed, kost even wat, maar je hoeft het niet weer te doen in de aankomende 5- 10 jaar. Als je dan doorrekent wat onderhoud kost, dan kan het ook relatief goedkoop.
Trouwens wil je goedkoop een fantastische oldtimer rijden dan moet je je via www.chrome.nl aanmelden: wel de lusten, niet de lasten. Je weet exact wat je vooraf kwijt bent. Bovendien hebben ze 13 verschillende auto's van MKII tot Alfa duetto. Helaas hebben ze geen Lancia's . Ik ben hard bezig hen te overtuigen van bv een Lancia Flaminia Sport Coupe of een Fulvia Zagato om maar een paar leuke Lancia's te noemen.
Wie weet....

Groet,
Henri

Ik ben het helemaal eens met Henri. Autorijden kost geld. Een nieuwe auto kost geld, een Fulvia kost geld.

Toen ik weer Fulvia ging rijden, dacht ik ook een slimme zet te doen en goedkoop te rijden. Geen wegenbelasting, goedkoop all risk verzekeren. Helaas pindakaas. Kost veel tijd of veel geld, vaak beide. Maar ik heb nog nooit met zoveel plezier auto gereden.

Uiteraard heb ik in het begin ook veel dingen goedkoop gefikst. Met een aantal zaken lukt dat maar meestal is het toch zoals Henri zegt uiteindelijk goedkoper om door te pakken en alles in een keer goed aan te pakken. En probeer alles origineel te houden. Dat zeg ik niet omdat ik een "origineel freak" ben, maar omdat dat uiteindelijk toch goedkoper is.

Ik heb nu bijvoorbeeld een S1 coupe rally 1.3 onder handen. Daar zijn ooit voor Girling klauwen op gegaan met 4 cilinders van 30mm. Ik vermoed van een Abarth. De hoofdremclinder is een z.g. alternatief voor de S2 hoofdremclinder. Ook zit er een S2 rembekrachtiger op. Heeft geld gekost. Kost nu veel meer geld om weer goed te maken.

Per wang zitten er dus 2 clinders van 30mm op de voorklauw. Twee cilinders van 30 komt overeen met een cilinder van 42. Origineel zit er 54mm op. Je moet rekenen met oppervlakken. Bij die 2x30 moet je dus 65% harder trappen op het rempedaal.

De hoofdremclinder is 22m ipv 18mm. Dat betekent 50% harder trappen. In totaal moet je dus ruim 2x zo hard trappen. De slangen zetten ruim 2x zoveel uit.

Achter zitten remclinders van 35mm. Dat is prima als er voor 54mm zit maar als er voor 2x30 zit, is dat ineens veel te groot. De auto is dus uiterst gevaarlijk overberemd.

Om de alternatieve klauwen te laten passen is er 8mm van de diameter van de schijf afgedraaid. Als je weer originele klauwen zet, steekt het frictiemateriaal over de rand. Dat is absoluut uit den boze.

De rembekrachtiger zit precies boven het stuurhuis waardoor het onmogelijk is om olie bij te vullen en het af te stellen.

Reken maar uit. Nieuwe schijven, nieuwe voor klauwen, nieuwe hoofdremclinder. Alles naar schatting dus 4x zo veel geld dan het de eerste keer goed doen.

Je vraagt je dan af waarom iemand ooit de moeite heeft genomen die dingen eronder te zetten, dat moet toch ook ooit geld gekost hebben, en het bij elkaar zoeken van die troep alleen al. Ik bedoel, Fulvia onderdelen zijn soms lastig te krijgen, maar meestal wel te vinden, omdat wij weten waar we moeten zoeken, maar als je dan op speurtocht gaat naar "iets wat ook past" (en eigenlijk dus niet eens, want ze hebben de schijven nog moeten afdraaien ook!), kost dat een hoop moeite, en ook nog geld, want ik neem niet aan dat die Fiat-Abarth onderdelen gratis zijn...

Er kunnen "verzachtende omstandigheden" zijn geweest als de ingreep lang geleden heeft plaastgegrepen. Er zijn nu meer onderdelen makkelijker leverbaar dan 10 jaar geleden en ook het internet speelt de laatste jaren een immens grote rol in de uitwisseling van ervaring en het bestellen van onderdelen in zowat iedere uithoek van de wereld. Langs de andere kant is het ook voor producenten interessanter om dingen opnieuw te maken. Via het internet kunnen ze binnen een paar seconden de hele wereld bereiken.

Een jaar of 6 geleden lekten de voorremmen van m'n Flaminia als een vergiet. Ik stond toen ook voor de keus. Of 4 nieuwe wielremclinders a 175 euro per stuk plus 40 euro voor blokken plus 50 euro voor stralen en verzinken van de andere remonderdelen of twee alternatieve nieuwe klauwen a 480 euro incl remblokken en de schijf een paar mm afdraaien. Als je het uurloon van de- en montage niet meerekent kost dat afdraaien niet zoveel.
Dus origineel houden en 800 euro uitgeven of alternatief voor net over de 500 met de verleiding van moderne klauwen die minder onderhoud vergen.

Dit waren trouwens wel alternatieve klauwen met per wang 2 cilinders van 38mm. Dat komt exact overeen met de originele cilinder van 54mm.

Ik heb toen gekozen voor nieuwe Dunlop cilinders. Als de schijf niet afgedraaid had hoeven worden was de keus misschien anders uitgevallen. Dan had ik altijd weer terug om kunnen bouwen naar origineel.

Intussen ben ik gehecht geraakt aan het originele Dunlop remsysteem. Remt prima. Ook heb ik een procede intwikkeld om ze voor aanzienlijk minder dan die 175 euro voor nieuwe clinders oude cilinders weer pico bello in orde te brengen. Vandaag valt de vergelijking dan ook anders uit.

Alternatieve klauwen incl remblokken a 480 euro plus afdraaien schijf of de originele weer perfect in orde brengen voor een kleine 600 euro incl nieuwe blokken. En, omdat ik alles chemisch vernikkel ipv van galvanisch verzinken is het onderhoud ook een stuk minder en de levensduur langer. Dit vergde flink onderzoek en investering in gereedschappen. Was 10 jaar geleden niet rendabel geweest.