International Lancia Forums

Met enige regelmaat komen er schadegevallen bij Casa Lancia. Helaas maar het gebeurt. Als de tegenpartij schuldig is, is er sprake van verhaalschade. Daar merk ik keer op keer dat bij zowel verzekeringsmaatschappijen als experts kennis van de wet en jurisprudentie ontbreekt. Bij oldtimers ligt de zaak toch echt anders als bij moderne courante auto’s. Experts die weten hoe het werkt zijn er. Ik heb er in al die jaren een over de vloer gehad. Serieus, maar één. Een feest om mee te werken. Zijn uitgangspunt was net als het mijne dat de auto weer moest worden hersteld overeenkomstig met de staat waarin de auto was juist voor het ongeluk. Met open begroting en onderling overleg komt het allemaal in orde op de meest efficiënte manier

Als de expert zegt "Er zit roest op".
Dan zeg ik "In de staat waarin de auto was voor het ongeluk en met roest".
Als de expert zegt "De lak is verweerd"
Dan zeg ik "In de staat waarin de auto was voor het ongeluk met roest en met verweerde lak".

Even tussendoor, ik ben geen jurist. Ik volg mijn gevoel. Dat blijkt in de praktijk aardig te kloppen met de wetgeving en jurisprudentie. Ik kijk in situaties wel meer naar wat de wet zegt. Niet om dan ineens juridisch te worden maar omdat de wet in landen als Nederland en België op democratische wijze tot stand is gekomen. Dat wil zeggen meer dan 50% van de Nederlanders of Belgen vindt dat men op die manier met elkaar om moet gaan. Als ik de tijd neem om de wettekst te laten bezinken en in te passen in het grotere geheel is ze altijd volstrekt logisch.
Ik probeer toch mijn verhaal hier in “gewone mensen taal” te vertellen. Jeroen vult het aan in meer juridische termen. Jeroen gaat ook in op jurisprudentie.

De aansprakelijke dient de auto weer in de toestand te brengen waarin ze was op het moment juist voor het ongeval. Logisch. Toch? Dat is wat mij betreft steeds het uitgangspunt.

Voor nieuwe auto’s is er een systeem ontstaan waarbij een expert de schade vaststelt. Die krijg je dan uitgekeerd en voor dat bedrag kun je hem laten repareren. Dat lukt meestal wel. Ik vraag me nu af wat er gebeurt als het niet zo is. Als de kosten achteraf het getaxeerde bedrag overschrijden, wat gebeurt er dan? Of is er altijd sprake van resultaatverplichting voor het schadebedrijf? Ik kan het me niet voorstellen. Dat zou betekenen dat als iemand achter het stuur zit te slapen en mijn auto in elkaar rijdt en de expert van zijn verzekering zich vergist, ik en / of het schadebedrijf de dupe zijn. Dat kan niet de bedoeling zijn.

Als de kosten van reparatie hoog worden komt het begrip marktwaarde om de hoek kijken. Dat is een handig gereedschap voor nieuwe auto’s die je gebruikt om naar je werk te gaan. Meneer, daar staan 7 gelijkwaardige auto’s te koop, daar 3 en daar 5. Hier hebt u geld. Morgen rijdt u weer. Moet ik daar altijd mee akkoord gaan? Het kan zijn dat de handtekeningen van Sandro Munari, Miki Biasion, Amilcare Ballestrieri en Carlo Facetti op mijn auto staan. Wat dan?

Ik heb ooit een keer een expert over de vloer gehad die zei “Als u de weg op gaat weet u dat u risico loopt”. Hallo zeg. Dank je de koekoek. Wat ik weet is dat we regels hebben afgesproken die voorkomen dat er brokken gemaakt worden en dat iedere medeweggebruiker verplicht is verzekerd.
Praten over marktwaarde heeft alleen zin als er inderdaad een markt is. Dat is voor mij logisch. Die markt is er in de regel voor moderne auto’s die in grote aantallen worden gemaakt. Als de productieaantallen kleiner zijn, kun je al minder over marktwaarde spreken. Naarmate de jaren verstrijken wordt het steeds moeilijker om nog over marktwaarde te spreken. Als ik de jurisprudentie doorneemt, vind ik bij rechtbank, hof en hoge raad terug dat een object steeds unieker wordt naarmate het ouder wordt en dat er na 25 jaar niet meer over marktwaarde kan worden gesproken. Dat klopt voor de Fulvia (en de andere Lancia old- en youngtimers) helemaal.

Als je op het internet rondkijkt dan zie je de 1200 en 1300 Fulvia coupés te koop staan voor zowat ieder bedrag tussen de 7.000 en 25.000 euro. Ik ken er weinig waar geen werk aan zit. In de jaren 90 kon je voor de in Ruoteclassiche genoemde bedragen een Fulvia kopen die dan ook redelijk voldeed aan de klassering. De laatste jaren zijn er heel wat slechte op de markt bijgekomen. Daarvoor worden dan toch nog forse prijzen gevraagd. Het kan zomaar zijn dat je in Italië een Fulvia koopt voor 24.000 euro omdat je denkt dat ze voor die prijs wel goed zal zijn, je toch nog € 30.000 kwijt bent om hem door de apk te krijgen. Er is geen pijl op te trekken. Een auto uit de tijd van de Fulvia bestaat uit gemiddeld 12.000 onderdelen. Als je zo een Fulvia jaren in je bezit hebt weet je aardig hoe de vlag er bij hangt. Als het onderhoud goed is gedaan noem ik dat een courante auto. Veel Fulvia’s zijn dat niet. Er is geen mens op deze wereld die in redelijke tijd de toestand van die 12.000 onderdelen kan inschatten. Tenminste, ik kan het niet.

Wat ook ter sprake komt is de taxatiewaarde. De expert vraagt naar het taxatierapport. Ik heb niets te verbergen maar ik vind het wel raar. We hebben het nog steeds over verhaalschade. Ik krijg ook Fulvia’s zonder taxatierapport met verhaalschade en dan komen we er ook uit. Bovendien gaat zo’n taxatierapport (voor de verzekering) nergens over in dit geval. Het is alleen van belang als je daar de auto voor verzekerd hebt en de schade eigen schuld is. Dan bepaalt dat bedrag hoe dik de bult is.

We onderscheiden de volgende situaties.
1. Enkel WA (Wettelijk Aansprakelijk, third party) verzekerd. De schade is ontstaan door eigen schuld. Helaas pindakaas. Hele dikke bult. Ik betaal alles zelf.
2. Getaxeerd en allrisk (casco in België) verzekerd tegen taxatiewaarde. Ongeval is eigen schuld. Dus weer dikke bult maar minder dik. Het taxatierapport bepaalt hoe dik de bult is. Als het goed is, geeft dat taxatiebedrag weer wat je investering in de auto is geweest. Je bent je geld niet helemaal kwijt maar een andere gelijkwaardige Fulvia heb je er ook niet voor.
3. Schade door schuld van een ander. Dan dient de ander er voor te zorgen dat de auto weer hersteld wordt. En goed. Verhalen (van de kant van tegenpartij) als “ik moest met de hond naar de dierenarts” kunnen misschien helpen om een boete te ontlopen maar niet om af te dingen op de verplichting de schade aan mijn Fulvia te vergoeden.

Laat je niet in de war brengen door het taxatierapport voor je eigen allrisk verzekering. Er is ooit een dansje geweest met de verdienmodellen taxateur en badkuip. Het verdienmodel van de verzekering noem ik het badkuipprincipe. Het ding zit redelijk vol met water. Er gaat steeds water uit en er komt steeds water bij. Gaat het niveau onder het streepje dan gaan de premies omhoog. Tegenwoordig gaat dat met Big Data. De badkuip die dat het best voor elkaar heeft doet het goed. Interpolis doet het naar mijn idee briljant. Ik heb tegenwoordig mijn verzekeringen bij Interpolis. Klik klik klik en het is geregeld. Kost de helft.

Even terug naar het taxatierapport. Zo’n verzekeringsmaatschappij bestaat tegenwoordig uit een grote badkuip en een dikke computer. Zij hebben papiertjes met vlekjes inkt van de taxateur nodig. De taxateur vertelt in deftig Nederlands dat het te verzekeren object inderdaad een auto is en geen schoenendoos. Hij plakt er een waarde aan vast. Dat bedrag krijg ik als de auto total-loss gaat en er geen verhaal mogelijk is. Er hangt een premie aan vast. Ik kan van te voren beslissen of ik het ding wel of niet op die voorwaarden verzeker. Ik betaal de premie en weet wat uitgekeerd wordt in geval van perte totale (even voor onze Vlaamse vrienden).

Als een ander mijn auto in de poeier rijdt heb ik daar niet om gevraagd. Bij Casa Lancia slapen wij normaal onder de auto’s. Als iemand slaapt in de auto en dan ook nog op de openbare weg, moet hij (of zij) de schade vergoeden. Een ooit op enig moment gemaakt taxatierapport kan daar geen invloed op hebben.

Ik rijd verder weinig tegen andere auto’s aan. Eigenlijk helemaal niet. Ik heb geen idee of Interpolis mijn belangen daar goed behandelt. Straks komt rokjesdag er weer aan. Ik kan zomaar even afgeleid zijn. Ik rijd de auto van de buurvrouw in de poeier. Dan wil ik dat Interpolis dat prima voor elkaar maakt. Omdat het zo hoort. Ik wil ook geen ruzie met de buurvrouw. Daar betaal ik premie voor. Interpolis heeft zorgplicht voor alle belanghebbenden. Tegenwoordig zijn we niet alleen in heel Nederland of heel België buurvrouwen en buurmannen maar in heet Europa.

In het vermogensrecht geldt dat het vermogensverlies gelijk is aan wat het kost om het object te repareren. Als ik dat fout heb onthouden corrigeert iemand dat wel. Daar kan ik twee opmerkingen bij plaatsen.
1. Het is niet mogelijk om de schade met enige nauwkeurigheid vooraf te schatten bij een Fulvia met forse schade. Kom ik later op terug.
2. Ik heb het vermoeden dat die bepaling in het vermogensrecht van belang is om in de pas te lopen met andere rechtsgebieden zoals fiscaal recht (box3). Leidend is en blijft naar mijn gevoel dat de aansprakelijke moet zorgen dat de auto weer hersteld wordt of als dat onmogelijk is er voor te zorgen dat er een andere auto in dit geval Fulvia komt die gelijkwaardig is. Als de eigenaar van de auto dat zelf laat doen stuit dat soms op weerstand bij de verzekering. In de gevallen die voor de rechter zijn gekomen werd de eigenaar in het gelijk gesteld door rechtbank, hof en hoge raad. Het is wel zaak om een dossier aan te leggen.

Het is intussen een heel verhaal geworden. Ik wil nog ingaan op de aanpak van de schades bij de Fulvia. Weet je wat ik doe? Deze post ik vast. Jeroen kan dan al zijn verhaal doen over de jurisprudentie. Intussen werk ik aan een verhaal over de schades.

Toch vast wat jurisprudentie:

https://www.recht.nl/rechtspraak/uitspr ... 005:AT5459

Bij een oldtimer kan het zo zijn dat je kunt eisen om de auto te herstellen terwijl de herstelkosten meer bedragen dan de 'total loss'-waarde (populair gezegd)

Ik ben het met Huib eens over het verhaal van de badkuip. Echter is er 1 verschil met de werkelijkheid. In werkelijkheid zit er in de zijkant van de badkuip nog een gaatje waar constant water uit ontsnapt. Daaruit worden de schade-experts, telefonisten, receptionisten, gebouwen, management, aandeelhouders, lease auto's, meubulair, pensioenen etc. etc. van betaald.
Er loopt dus meer water het bad in dan er via het afvoerputje afgevoerd wordt.

Ik wil er persoonlijk niet aan meedoen om dat casino draaiende te houden en heb daarom jaren geleden al besloten niks (aan luxe goederen) te verzekeren en het geld wat ik daarmee bespaar apart te leggen. Als ik schade rij heb ik een pot met geld liggen en regel ik zelf mijn zaken wel. Dan ben ik ook niet afhankelijk van welke verzekeraar of schade-expert en hun visie op mijn spullen of wat dan ook.

Daarnaast denk ik dat het voor onze planeet beter zou zijn dat deze 'bloedzuigers van het systeem' zich bezig zouden houden met het ontwikkelen van medicijnen, verzorgen van bejaarden of voor mijn part met het oogsten van tomaten.
Uiteindelijk onderaan de streep heeft een verzekeraar nooit toegevoegde waarde maar heeft het ten alle tijden enkel waarde onttrokken.

Verder, als ik mijn Fulvia'tje plat rij zodat hij total loss is.... hey, who cares, ik heb er jaren plezier van gehad, fantastische dingen mee beleeft, ik ben er levend uit gekomen, heb er goede herinneringen aan...... life goes on. 3rd world problems.

Ik heb niks tegen verzekeringen, een 'sociaal vangnet' waarbij een ieder, ongeacht afkomst en hoeveel geld je hebt, recht heeft op dezelfde medische zorg lijkt me niks op tegen. Het ongebreidelde verzekeren van luxe goederen en daarmee een gigantische financiele industrie in stand houden zie ik weinig positiefs in.

Voor de enkeling die zich misschien afvraagt: wie is toch die Jeroen in het verhaal van Huib? Dat ben ik.

Voordat ik het verhaal van Huib aanvul met de werkelijkheid, nog een korte opmerking op de reactie van Stefan Elshout.
Net als Stefan ben ik geen liefhebber van verzekeringen. Mijn uitgangspunt is dat je je verzekerd voor gevolgen die je zelf niet kunt dragen. Dat kan medisch zijn, maar ook materieel zoals een brandverzekering voor je huis. Wat je verder verzekert, is naar mijn mening gebaseerd op emotie waarmee je een 'industrie' in stand houdt waar je van alles van kan vinden, MAAR .... daar gaat het in het verhaal van Huib niet om.

Het gaat niet om MIJN verzekering, maar om de schade die een ANDER mij toebrengt. De situatie die Huib beschrijft valt namelijk onder de wettelijk verplichte aansprakelijkheidsverzekering die iedere eigenaar van een automobiel moet hebben, noem het een 'sociaal vangnet', en de gemakzuchtige (financieel gedreven?) reactie daarop van verzekeringsmaatschappijen.

Overigens, als je de schade niet wil verhalen dan is dat je goed recht. Ik was van mening dat ik recht had op vergoeding van de schade door degene die op een zonnige maandagochtend in augustus 2015 met zijn Hyundai i10 niet op zat te letten (wij hebben nog steeds het vermoeden dat diegene onder invloed was van drugs) en met een zodanige snelheid op de Volvo V70 achter mij is geknald, dat die Volvo mijn Lancia Fulvia GT tegen de Nissan Patrol voor mij heeft geduwd, met als gevolg dat de Volvo total loss was en mijn Fulvia ook. En als bonus een whiplash. Omdat dit een Lancia-forum is: de Fulvia was in de voorafgaande 12 jaar tijd volledig technisch gereviseerd en structureel in roestvrije originele staat, en had probleemloos menig buitenland reis gemaakt waaronder 100 jaar Lancia in 2006.

Nu concreet, het volgende bericht heb ik naar de verzekeringsmaatschappij van de tegenpartij (Reaal) gestuurd:
(de rechtsbijstandverzekering begreep niet wat ik bedoelde (...), ook niet nadat ik ze had voorzien van een volledig uitgeschreven verhaal inclusief rechtspraak)

Zoals kort besproken heeft mijn rechtsbijstandsverzekering tot op heden verzuimd mijn eis aan u over te brengen. Daarom kies ik er voor zelf het woord te voeren en rechtstreeks contact met u op te nemen. Dat heb ik ook medegedeeld aan mijn rechtsbijstandverzekering.
Mijn eis is dat de veroorzaker van de schade de kosten van het herstel van mijn auto gaat betalen (na verrekening met de vergoeding die ik van mijn eigen verzekering heb ontvangen). Omdat de schade aan mijn auto zodanig is dat het volgens de deskundigen hoogst onzeker is of de reparatie een deugdelijke auto oplevert, is het technisch en financieel gezien logischer de donorauto, die ik voor onderdelen had gekocht, op te knappen met de (hoofdzakelijk technische) onderdelen van de schadeauto. Dat mijn eis niet onredelijk is blijkt uit de uitspraak van Hof Arnhem van 3 mei 2005 (zie bijlage), die haar uitspraak baseert op het arrest van de Hoge Raad van 7 mei 2004 (zie bijlage; punt 3.6).

Omdat de kosten van genoemd herstel aanzienlijk zullen zijn zou ik graag vooraf zekerheid willen dat deze kosten worden vergoed. Ook wil ik voorkomen dat we achteraf discussie krijgen over de verrichte werkzaamheden en/of de hoogte van de gemaakte kosten.

In afwachting van uw bericht ben ik vanzelfsprekend tot verdere toelichting bereid.

De rechtspraak waar ik naar verwijs is de vinden op rechtspraak.nl (ik kan geen pdf bestanden als bijlagen toevoegen aan de post)
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inzie ... ord=AT5459
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inzie ... ord=AO2786

In de uitspraak van Hof Arnhem ging het om een Peugeot 504TI uit 1975. De uitspraak van de Hoge Raad gaat om een monumentaal pand.

De verzekeringsmaatschappij is zonder verdere discussie akkoord gegaan, nadat ik een maximum bedrag had voorgesteld om geen open einde te hebben.

Mijn boodschap is, net als die van Huib, laat je niet afschepen met de standaard procedure en met standaard praatjes. Het is namelijk geen standaard geval. Los van de discussie of je recht hebt op vergoeding van de herstelkosten, in de meeste gevallen is er geen duidelijke markt voor oldtimers zoals die er wel is voor bijvoorbeeld een Volvo V70. De schade-expert wist ook niet wat hij moest zeggen toen ik hem vroeg "Welke markt? Bij de Lancia Club Nederland zijn er 3 geregistreerd, waarvan er twee op mijn naam staan". Daar komt nog bij dat het wrak voor het uitzonderlijk hoge bedrag van € 2.350 werd opgekocht door een handelaar die alleen foto's had gezien. Een handelaar die wel was komen kijken bood € 200.
De standaard procedure van de verzekeringsmaatschappijen is juridisch dus fout als het om een oldtimer gaat, het is maatwerk.

Vanzelfsprekend hoop ik dat niemand met het bovenstaande te maken krijgt, en zoals gezegd staat het ieder vrij om wel of geen schadevergoeding te eisen als die schade veroorzaakt is door een ander. Het kan echter geen kwaad om te weten wat je rechten zijn, en dat de kans bijna 100% is dat een verzekeringsmaatschappij onterecht de standaard procedure zal volgen. Je zal er dus zelf om moeten vragen.

Fijne Feestdagen!