stoeien met bladveren
-
Stefan Elshout
- Posts: 169
- Joined: 01 Feb 2009, 10:27
Re: stoeien met bladveren
Opzich niet per definitie een probleem dan als de auto met zijn neus de lucht in wijst. Dat aangenomen dat er bij de constructie ervan rekening mee gehouden is dat hij na (pak hem beet 3 maanden) een centimeter of wat blijvend vervormd is door kruip. Zeker bij zo'n relatief lang rubber blok met aardige druk en 24 uur per dag die druk is het verschil altijd wezenlijk.
Re: stoeien met bladveren
Om te kijken of de auto goed horizontaal staat moet je iemand een foto laten maken terwijl je met een redelijke snelheid voorbij komt. Door de luchtweerstand zal de auto kantelen om het raakpunt tussen voorwiel en wegdek. Anders gezegd de auto gaat van achter omlaag bij het rijden. Wat je niet wilt is dat de auto achterover helt bij kruisnelheid en nominale belastig.
In de DT staan precies de afstanden tussen de rubber buffers en de as resp draagarmen. Die gewoon aanhouden.
In de DT staan precies de afstanden tussen de rubber buffers en de as resp draagarmen. Die gewoon aanhouden.
Re: stoeien met bladveren
Ik heb de rollertjes zelf gemaakt.
Een kunststof (POM) rol, een klein beetje tonvormig, die draait om een rvs as. Aan weerskanten van de rol zit een klein kamertje met een O-ringetje als afdichting tegen zand en troep. De as heeft een dunne boring naar het midden en een vetnippeltje.
Op de rol en de veer kan ik zien dat de rol inderdaad draait en niet glijdt. Het kleppert niet, geen storend geluid, geen merkbaar verschil in trillingen of rijcomfort.
De reden dat ik die rollers gemaakt had en niet de rubbers gebruikt is dat ik door de ashoogte van de rollers te veranderen, de auto snel en makkelijk wat lager kan zetten als ik dat wil. Maar in de praktijk heb ik dat nog nooit gedaan. De enige oorzaak dat de auto nu lager kan staan is als de veer is doorgezakt.
Mijn oude Fulvia heeft tot het eind (500k km) de originele rubbers onder de veer gehad. De stalen eindplaatjes (met de boutjes) waren er afgeroest en het geheel zat gewoon los op elkaar, bijeen gehouden door de veerspanning. De rubbers waren behoorlijk korter en vervormd in een S-bocht.
Een kunststof (POM) rol, een klein beetje tonvormig, die draait om een rvs as. Aan weerskanten van de rol zit een klein kamertje met een O-ringetje als afdichting tegen zand en troep. De as heeft een dunne boring naar het midden en een vetnippeltje.
Op de rol en de veer kan ik zien dat de rol inderdaad draait en niet glijdt. Het kleppert niet, geen storend geluid, geen merkbaar verschil in trillingen of rijcomfort.
De reden dat ik die rollers gemaakt had en niet de rubbers gebruikt is dat ik door de ashoogte van de rollers te veranderen, de auto snel en makkelijk wat lager kan zetten als ik dat wil. Maar in de praktijk heb ik dat nog nooit gedaan. De enige oorzaak dat de auto nu lager kan staan is als de veer is doorgezakt.
Mijn oude Fulvia heeft tot het eind (500k km) de originele rubbers onder de veer gehad. De stalen eindplaatjes (met de boutjes) waren er afgeroest en het geheel zat gewoon los op elkaar, bijeen gehouden door de veerspanning. De rubbers waren behoorlijk korter en vervormd in een S-bocht.
Re: stoeien met bladveren
Met moderne kunststoffen kun je denk ik makkelijker een goed resultaat behalen. De Superjolly was ook een heel stuk zwaarder.
Een jaar of 15 geleden heb ik ook een tijdje met zelf gemaakte rollers gereden. Ik gebruikte daar nog lagers. Ik weet niet meer of het kogellagers, naaldlagers of een combinatie was. Ik ben toch uiteindelijk weer terug gegaan naar het rubber. Niet vanwege lawaai maar meer vanwege de eenvoud. Als je op reis bent kan er aan zo'n rubber eigenlijk niets kapot waardoor je de reis niet meer voort zou kunnen zetten. Het inzakken is een lange termijn proces. Er is alle gelegenheid om het rubber te vervangen. Een andere reden om terug te gaan naar het rubber is ook mogelijke slijtage aan de bladveer door wrijving. Er gaat vuil komen tussen veer en roller. De roller kan stoppen met draaien. De veer en roller staan mogelijk niet exact haaks op elkaar. Allemaal mogelijke discussiepunten. Die discussie voer je dan ook nog voor niks want iedere situatie is anders. Bij het rubber hoef je die discussie helemaal niet te voeren. Je vervangt het wanneer het te ver is ingezakt.
Een andere reden om het rubber te gebruiken is dat de wielophanging mee omhoog gaat als ik de voorveer met een veerspanner omhoog druk. Het is dan minder werk om fuseekogels e.d. te vervangen.
Als ik weer met roller aan de gang zou gaan dan zou ik onder de veer een loopvlak monteren. De roller van Bart kun je zien als een stuk POM wat beweegt over een stuk staalt. Het is dan wel een roller maar ronddraaien doet het ding niet echt. Het schommelt wat. Om dat in de jaren 60 en 70 te kunnen doen had je lagers nodig dus werd het vanzelf een roller.
Je zou er nu over kunnen denken om een half rond stuk POM (verhoogd) op de draagarm te monteren, dwars op de veer. Onder aan de veer zit dan een loopvlak van gepolijst staal. Of misschien ook wel van POM. Beeld wat ik heb is een loopvlak van staal onder de veer en een overdwarse bobbel van POM in een in hoogte verstelbaar bakje op de draagarm. Die POM bobbel kun je dan makkelijk regelmatig vervangen. Het is zelfs makkelijker dan remblokken vervangen.
Een jaar of 15 geleden heb ik ook een tijdje met zelf gemaakte rollers gereden. Ik gebruikte daar nog lagers. Ik weet niet meer of het kogellagers, naaldlagers of een combinatie was. Ik ben toch uiteindelijk weer terug gegaan naar het rubber. Niet vanwege lawaai maar meer vanwege de eenvoud. Als je op reis bent kan er aan zo'n rubber eigenlijk niets kapot waardoor je de reis niet meer voort zou kunnen zetten. Het inzakken is een lange termijn proces. Er is alle gelegenheid om het rubber te vervangen. Een andere reden om terug te gaan naar het rubber is ook mogelijke slijtage aan de bladveer door wrijving. Er gaat vuil komen tussen veer en roller. De roller kan stoppen met draaien. De veer en roller staan mogelijk niet exact haaks op elkaar. Allemaal mogelijke discussiepunten. Die discussie voer je dan ook nog voor niks want iedere situatie is anders. Bij het rubber hoef je die discussie helemaal niet te voeren. Je vervangt het wanneer het te ver is ingezakt.
Een andere reden om het rubber te gebruiken is dat de wielophanging mee omhoog gaat als ik de voorveer met een veerspanner omhoog druk. Het is dan minder werk om fuseekogels e.d. te vervangen.
Als ik weer met roller aan de gang zou gaan dan zou ik onder de veer een loopvlak monteren. De roller van Bart kun je zien als een stuk POM wat beweegt over een stuk staalt. Het is dan wel een roller maar ronddraaien doet het ding niet echt. Het schommelt wat. Om dat in de jaren 60 en 70 te kunnen doen had je lagers nodig dus werd het vanzelf een roller.
Je zou er nu over kunnen denken om een half rond stuk POM (verhoogd) op de draagarm te monteren, dwars op de veer. Onder aan de veer zit dan een loopvlak van gepolijst staal. Of misschien ook wel van POM. Beeld wat ik heb is een loopvlak van staal onder de veer en een overdwarse bobbel van POM in een in hoogte verstelbaar bakje op de draagarm. Die POM bobbel kun je dan makkelijk regelmatig vervangen. Het is zelfs makkelijker dan remblokken vervangen.
-
Stefan Elshout
- Posts: 169
- Joined: 01 Feb 2009, 10:27
Re: stoeien met bladveren
Ik denk dat de belangrijkste reden om een rubber te gebruiken is omdat het een viscoelastisch materiaal is.
Het veert en fungeert daarnaast ook als schokdemper in 1. Als dat ding inveert wordt de schok gedempt en in warmte omgezet in plaats van dat de energie doorgegeven wordt aan de constructie en de energie ergens anders naartoe moet. Dat verlies in energie en omzetting in warmte is juist wat je wil en dat is precies het mooie van het materiaal rubber in vergelijking tot andere materialen.
Het veert en fungeert daarnaast ook als schokdemper in 1. Als dat ding inveert wordt de schok gedempt en in warmte omgezet in plaats van dat de energie doorgegeven wordt aan de constructie en de energie ergens anders naartoe moet. Dat verlies in energie en omzetting in warmte is juist wat je wil en dat is precies het mooie van het materiaal rubber in vergelijking tot andere materialen.